Joy – veertig dagen lang!

Joy - veertig dagen lang!

Morgen begint de veertigdagentijd. Bezinning, verdieping, stilstaan, dat soort serieuze dingen. Maar niet voor mij. Ik houd van een ritme in een jaar, een structuur, een cyclus. En naast de vier seizoenen is het christelijke jaar dan een mooie invulling. Maar wel op mijn manier. Veertig dagen lang maak ik elke dag een foto. En niet zomaar, maar gebaseerd op mijn thema voor 2014: JOY. Om te ontdekken waar dat voor mij in zit, waar ik van geniet, blij van word, wat me inspireert en dansjes laat maken. En wie weet een puzzelstukje laat vinden op mijn ontdekkingstocht. Kortom, een projectje van mij voor mij. Elke week een post met de foto’s van die week. En als jij wilt meegenieten ben je van harte welkom. En als je wordt geïnspireerd voor je eigen ‘van mij voor mij projectje’ voor de komende veertig dagen, nog beter. ENJOY!

Ik zit, droom, lees & twijfel

kopje theeIk zit: voor het eerst op onze studeerkamer. Kopje thee, theepot, laptop. De studeerkamer was op mijn verzoek al maanden geleden van de zolder naar de eerste verdieping gekomen. Zodat ik daar kon ‘werken’ aan al mijn plannetjes, ideeen en creatieve onrust. Today is the day!

Ik droom: van de marathon du Mont Blanc. En tegelijkertijd heb ik er nachtmerries van. Ik heb geen idee of ik mezelf overschat of onderschat. Misschien is het wel meer een psychologisch avontuur dan een fysieke uitdaging. Zet ik door of haak ik af? Durf ik mijn grenzen te verleggen of zoek ik ze niet op? Durf ik deze droom uit te laten komen of blijft het een nachtmerrie?

Ik lees: Hoe duur was de suiker? van Cynthia McLeod. (En ja, ik weet dat er nu een korte serie van op tv is, niet verklappen hoe het afloopt!)

Ik heb zin: om vrijdag te gaan dansen in de Melkweg, dat is lang geleden!

Ik twijfel: of ik me inschrijf voor B(usiness)-school van Marie Forleo (en rich, happy & hot word!). Hoe serieus neem ik mezelf als het gaat om het opzetten van mijn eigen bedrijfje? Is het een vlucht of een verlangen? Al die ideeen in mijn hoofd, durf ik ze eruit te laten en ze op papier te zetten? Geloof ik genoeg in die ideeen en vooral in mijzelf om er voor te gaan? Kan ik reacties en meningen van anderen laten voor wat ze zijn en mijn eigen weg gaan? Durf ik (eindelijk) te kiezen voor wat ik wil in plaats van wat hoort?

Ik voel me: tegelijkertijd kwetsbaar en sterk nu er zoveel dingen in mijn leven op hetzelfde moment bij elkaar komen waarvan ik altijd hoopte dat ze een onderdeel van mijn leven zouden zijn. Durf ik erin te geloven en te volgen?

Ik word blij: van het diakea-plien&plint-project.

Ik ben dankbaar: dat mijn schoonzusjes ‘Team Juul’ willen opzetten voor de diabeatit-run om zo met een hardloopestafette geld in te zamelen voor het onderzoek naar genezing van type 1 diabetes. Ik schiet elke keer vol als ik er aan denk hoe bijzonder het zou zijn om met zoveel mensen die van Juul houden na 84 km over de finishlijn te rennen.

Ik ga nu: mijn man en dochter beneden een kus geven.